(Link to the English version)

Van maandag 13 mei (07:00) tot en met vrijdag 17 mei (17:00) kunnen medewerkers en studenten van de Rijksuniversiteit Groningen stemmen voor de Universiteitsraad.

Ik ben kandidaat voor een derde termijn in de Personeelsfractie en hoop voldoende stemmen te krijgen om mij nog een tweetal jaren voor deze universiteit in te kunnen zetten. Hieronder licht ik toe waarom.

Korte biografie

Ik ben hoogleraar Toegepaste Statistiek en Datavisualisatie aan de Faculteit Gedrags- en Maatschappijwetenschappen. Daarnaast ben ik columnist bij ondermeer de UKrant en de Volkskrant.

Mijn onderzoek richt zich op het ontwikkelen van statistische modellen voor dynamische processen, met name toegepast binnen de klinische en omgevingspsychologie. Tevens houd ik mij bezig met het verbeteren van wetenschapscommunicatie op het gebied van statistiek. Indien u meer over mijn onderzoek wilt lezen, verwijs ik naar mijn recente oratie.

Motivatie en visie

In 2015 en 2017 schreef ik soortgelijke stem-op-mij-teksten en er is niet veel veranderd. Mijn tekst in 2015 begon ik met de zin De universiteit is geen bedrijf maar een academische instelling. Met een bedrijfsmatige aanpak die puur gericht is op rendementen en rankings verlies je de connectie met het hart van de academie.

De Universiteitsraad is er, als hoogste gekozen orgaan binnen de RUG, om het College van Bestuur gevraagd en ongevraagd bij te sturen, wanneer zij dit wenselijk acht voor de academische gemeenschap. Hierbij dient zij een constructief kritische houding aan te nemen, waarbij niet alles tot in detail dichtgetimmerd dient te worden: er kan vertrouwd worden op de professionaliteit binnen onze organisatie.

Vanaf komend academisch jaar heeft de universiteit een volledig nieuw College van Bestuur en worden de eerste stappen richting het nieuwe Strategisch Plan gezet. Hierbij kan, wat mij betreft, niet genoeg aandacht besteed worden aan de volgende drie kernpunten:

1. Een fijne werk- en studeeromgeving
   De afgelopen jaren lag de focus met name op efficiëntie. Wellicht goed voor de kwantitatieve output, maar niet voor het werkklimaat. Zowel studenten als medewerkers kampen met stress, burn out klachten, en structureel overwerk. Dit terwijl juist de tijd en ruimte krijgen om goed na te denken, essentieel is voor succes in de wetenschap. We zullen opnieuw de balans moeten vinden en de universiteit dient weer een werkgever te worden waar men met plezier, en binnen de daartoe aangewezen uren, kan werken.
2. Diversiteit
   Los van de evidente wenselijkheid van diversiteit van ideeën, is het voor het draagvlak van het hoger onderwijs en de wetenschap van belang dat de maatschappij zich vertegenwoordigd ziet binnen de academie. Dit is nu niet het geval. Dit is het duidelijkst zichtbaar bij de vertekende genderbalans – waarbij de RUG het nog slechter doet dan veel andere universiteiten in Nederland – maar ook op andere gebieden. Dit moet beter.
3. Vergroening
   Twee van de drie onderzoeksspeerpunten – healthy ageing en energy – hebben direct met vergroening te maken. Toch kan deze universiteit als instituut een stuk groener. Dit hoeft niet via enorm grote projecten – zoals het peperdure gebouw van de Energy Academy – te gaan, het kan ook met kleine stappen. Zo heb ik voorgesteld om medewerkers die overmatig vaak vliegen hierop aan te spreken.

Mijn ‘track record’ in de Universiteitsraad

Behalve een blik naar de toekomst, hierboven geschetst, kan een blik naar het verleden behulpzaam zijn in het bepalen op wie u stemt. Hieronder een aantal zaken waar ik me de afgelopen twee jaar hard voor heb ingezet.

• Werkdruk en werkstress. De werkdruk is te hoog en medewerkers raken onevenredig gestresst omdat er eisen aan hun functioneren worden gelegd waar zij zelf weinig invloed op hebben (bv. het binnenhalen van subsidies). Dit kan en dit moet anders. De Universiteitsraad heeft ondermeer geregeld dat er vanaf dit jaar jaarlijks structureel 5 miljoen euro extra uitgegeven wordt om extra onderwijzend personeel aan te nemen.
• Een eerlijk promotiestudentenexperiment. Het Groningse experiment met promotiestudenten is veelbesproken. Naast het evidente voordeel voor zowel aspirant-PhD-studenten als begeleiders, dat er veel meer promotieplekken zijn, kleven er ook nadelen aan dit experiment. Dit heb ik destijds hier uitgebreid beschreven. De afgelopen jaren hebben we nauwgezet de ontwikkelingen gevolgd en meermalen constructief-kritische gesprekken met de dean van de Graduate Schools gehad.
• Momenteel zit ik in de benoemingsadviescommissie voor de nieuwe Rector Magnificus en het nieuwe derde lid van het CvB. Ik zou in eerste instantie vorig jaar in de commissie voor de Collegevoorzitter zitten, maar heb me om diversiteitsredenen teruggetrokken. Samen met studentlid Henrieke waak ik erover dat de wensen en belangen van de academische gemeenschap mee worden gewogen bij het zoeken naar twee nieuwe bestuurders. Ik let er met name op dat dit een inclusieve zoektocht is.
• Zoals hierbovengezegd houd ik me bezig met vergroening. Dit kan door grote stappen te zetten, maar ook door meerdere kleine stappen te nemen. Zo kunnen medewerkers die overmatig vaak vliegen hierop aangesproken worden. Ik heb met regelmaat dergelijke concrete voorstellen aan het College gedaan.
• Een goede afwikkeling van Yantai. Nadat de Universiteitsraad het megalomane project in China definitief heeft tegengehouden, is de universiteit bezig met de afsluiting van dit project. Uit extern onderzoek, uitgevoerd na lang aandringen vanuit de Universiteitsraad, is gebleken dat er, tegen afspraken in, publiek geld is gebruikt voor dit project. Binnenkort start een uitgebreide evaluatie over het gehele project. Dit is m.i. van groot belang om lessen te kunnen leren uit gemaakte fouten.

Meer weten?

Als je meer wilt weten over mijn standpunten, neem dan vooral contact met me op. Dit kan per mail (c.j.albers@rug.nl), telefonisch (+38239), per Twitter (@CaAl) of live (kamer 231 van het Heymansgebouw).

(Link to the English version of this post.)

Van 15 tot 19 mei kan er gestemd worden voor de nieuwe Universiteitsraad.

Ik ben kandidaat voor een tweede termijn in de raad namens de Personeelsfractie (ik ben kandidaat #5) en hoop voldoende stemmen te krijgen om mij nog twee jaar te kunnen richten op het verbeteren van het werkklimaat aan de RUG.

In deze blog zal ik mezelf kort introduceren en – belangrijker – mijn motivatie en visie op de universiteit toelichten.

Korte biografie

Ik ben UHD Psychometrie en Statistiek aan de Faculteit Gedrags- en Maatschappijwetenschappen. Voordat ik in 2009 bij GMW kwam werken was ik onderzoeker aan de Open Universiteit in Engeland, post-doc bij het Groningen Bioinformatics Centre, promovendus bij wiskunde en student bij FEB en FSE. Ik ben nu twee jaar lid van de Universiteitsraad, daarvoor ben ik vier jaar Faculteitsraadslid geweest.

Mijn onderzoek richt zich op statistisch modelleren. Ik ontwikkel modellen voor dynamische processen in de environmentele en klinische psychology, alsmede modellen om de effectiviteit van onderwijsinterventies te modelleren.

Motivatie en visie

Twee jaar geleden schreef ik een soortgelijke blogpost. Er is sindsdien niet veel veranderd: ik vind nog steeds dat de universiteit geen bedrijf is maar een academisch instituut. Dit moet naar buiten komen in de manier waarop de universiteit geleid wordt. Het overdragen en vergaren van kennis zijn het doel.

Hieronder zal ik enkele zaken waar ik mij de afgelopen twee jaar in het bijzonder voor heb ingezet, en waar ik me voor wil blijven inzetten, toelichten.

Beleid moet gebaseerd zijn op wetenschappelijk inzicht

Er zijn veel flitsende plannen over hoe aan deze universiteit onderwijs gegeven moet worden en, in mindere mate, hoe het onderzoek vorm moet krijgen. Flipped classroom, international classrooms, 21st century skills, enz.: ideeën genoeg. Voordat zulke plannen grootschalig worden ingevoerd, dient bewezen te zijn dat deze ook daadwerkelijk de gewenste resultaten opleveren. Dit kan via een overzicht van wetenschappelijke literatuur, of via het uitvoeren van (pilot)studies. Grootschalige (onderwijs)interventies kunnen alleen op mijn steun rekenen als deze evidence based, dus gestoeld op wetenschappelijke kennis, zijn.

Ook reeds bestaand beleid dient evidence based te zijn en, wanneer dat niet het geval is, aangepast te worden. Afgelopen jaar heb ik een notitie over vakevaluaties geschreven: de correlatie tussen docentkwaliteit en score op de evaluaties is praktisch nul. Het huidige vakevaluatie-systeem is een verspilling van tijd en moeite. Er bestaan betere methoden om uit te vinden hoe studenten tegen het onderwijs aankomen.

Het mag als een open deur klinken dat aan een universiteit het beleid een wetenschappelijke onderbouwing kent, de praktijk is anders.

Diversiteit: niet alleen mooie woorden maar actie

De RUG kampt met een groot probleem op het gebied van diversiteit. Zo’n beetje alle Europese landen doen het beter dan Nederland wat betreft het aandeel vrouwelijke hoogleraren. Alle brede Nederlandse universiteiten doen het op dit gebied beter dan de RUG. Op die manier wordt waardevol talent niet benut.

Het enkel roepen dat het beter moet, het noemen van een streefgetal of het hopen op verandering is onvoldoende. Concrete maatregelen zijn nodig. Niet alleen om een meer gebalanceerde man/vrouw verhouding te krijgen, maar bijv. ook als het er om gaat dat getalenteerde onderzoekers die part-time willen werken, internationals, en alle anderen de kans krijgen het maximale uit zichzelf te halen.

Yantai: geen instemming met de huidige plannen

Dankzij de Personeelsfractie en Lijst Calimero heeft de Universiteitsraad instemmingsrecht verkregen op het uiteindelijke voorstel voor een branch campus in China.

Er zijn mogelijke voordelen aan activiteiten in Yantai maar er zijn ook veel risico’s. Risico’s voor de campus in China, maar ook risico’s voor de universiteit in Groningen en haar werknemers en studenten. De huidige plannen van het bestuur zijn nog zwaar onvoldoende. De plannen zijn te risicovol en veel belangrijke vragen blijven onbeantwoord.

Als het definitieve voorstel lijkt op de huidige plannen, zal ik er niet mee instemmen.

Verbeter de student/stafratio

De beste manier om het onderwijs en onderzoek te verbeteren ligt niet in innovatieve ideeën. Investeer in meer werknemers per student. Volgens de VSNU is de student/stafratio van 3.9 studenten per (full time) staflid in 2000 naar 5.6 in 2010 gegaan, en sindsdien nog verder gestegen. Deze ratio moet worden teruggebracht naar het niveau van rond de eeuwwisseling.

Dit levert vanzelfsprekend een flinke verbetering in de onderwijskwaliteit op. Een lagere onderwijslast per staflid is ook gunstig voor de onderzoeksoutput. De werkdruk – die het afgelopen decennium onacceptabel is gestegen – zal hier ook van verbeteren. De werkdruk voor wetenschappelijke staf kan ook verbeteren door te investeren in meer ondersteunend personeel.

Te vaal wil het College geld uitgeven aan nieuwe ‘innovatieve plannen’. Doe dat niet. Geef het uit aan de kern van de universiteit: onderwijs en onderzoek.

Een eigen werkkamer voor elke UD/UHD/hoogleraar

Er zijn veel verhuisplannen aan de RUG: de Rechtenfaculteit gaat verhuizen naar de Oude Boteringestraat, waarna het Harmoniegebouw aangepakt wordt wat Letteren zal raken. Daarnaast raakt de Faculteit Gedrags- en Maatschappijwetenschappen haar onderwijsruimtes aan de Bloemstraat kwijt: het plan van het CvB is dat deze ruimte gevonden wordt in de overige GMW-gebouwen.

De goedkoopste optie bij verhuizingen is te werken met kantoortuinen en/of personeelsleden (inclusief UDs, UHDs en hoogleraren) kamers te laten delen. Open plan kantoren zijn bewezen ongeschikt voor het bedrijven van wetenschap. Een wetenschapper moet zich kunnen concentreren om aan de grenzen van het weten te kunnen werken.  Gedeelde werkkamers en kantoortuinen klinken goedkoper, maar zullen leiden tot een lagere academische productie en minder werktevredenheid. Wetenschappelijk personeel met een vast contract (incl. tenure trackers) zouden elk een eigen werkkamer moeten hebben.

Meer weten?

Als je meer wilt weten over mijn standpunten, klop dan aan (kamer 181 van het Heymansgebouw) of stuur mij een mailtje.

(This post also appeared in Dutch)

Between 18 and 25 May, elections for the University Council of the university will take place.

I’m candidate on behalf of the Personnel Faction (List 1, #6) and hope to receive enough votes such that I can devote myself for a better working climate at the university, in the same way as I did in the past four years in the faculty council of the faculty of Behavioural and Social Sciences.

Below a slightly extended version of my motivation why I’m a candidate. In case you have any questions or comments, please leave them here, on Twitter, mail or in person.

Motivation and vision

The university is not a business, it is an academic institution. Academic thinking, not thinking in terms of profits, should therefore prevail in governance and personnel participation. A university is not a science factory where quality is measured fully through number of publications, impact factors, and – above all – whether you earn your own salary in grants. I’m convinced that governance with less focus on measurable performance indicators will lead, on average, to better research. Furthermore, it will certainly lead to a better working climate.

Academic education distinguishes itself from other types of (higher) education: not only do we expect students to gain skills and knowledge, we also expect them gain an academic attitude. For this, the university should create an atmosphere that invites students to develop themselves. Without academic freedom no academic research nor academic education. Finally, good teaching and research can only be obtained when this is coupled with good support.

The past four year I’ve been active in the Faculty Council of BSS, which I’ve chaired for two years. In that position, I’ve devoted myself to increase the work satisfaction of the personnel of the faculty. The council has written a report (79 pages) (in Dutch; link only available within BSS; in case you’re interested, drop me a mail) which was one of the reasons why the Faculty Board decided to adapt the Tenure Track-policy. Furthermore, I fight against governance based on silly numbers such as university rankings and publication indices. I support the RethinkRUG-movement.

Short Curriculum

Casper Albers is associate professor in statistics at the faculty of Behavioural and Social Sciences. He obtained degrees in econometrics and statistics and defended his PhD-thesis in mathematical statistics in 2003, all in Groningen. After a PostDoc in bioinformatics and a four-year research position at The Open University (UK), he returned to Groningen in 2009 for his current position. The past four years he was a member of the Faculty Council, which he chaired for two years. His research focusses on the development of models for longitudinal data, and the applications of these models in environmental and clinical psychology.